این روزها در آستانه فرا رسیدن 22 بهمن و هراس شدید حکومت در حال سقوط اوباش اسلامی سرمایه داران از مبارزات سرنگونی طلبانه جوانان و مردم٬ شهر تهران حالت عادی خود را از دست داده و بخصوص با تاریک شدن هوا حکومت نظامی اعلام نشده به اجرا در می آید.
از چند روز پیش در تمام مناطق و خیابانها و میادین و چهار راههای اصلی شهر انواع مزدوران حکومتی از پاسدار بسیجی های آدمکش گرفته تا خود فروشان نیروی انتظامی و... از ساعات اولیه شب تا 6 صبح روز بعد بعنوان اکیپ های ایست و بازرسی مستقر هستند. اتومبیلها و سرنشینان آنها را مورد بازرسی و تفتیش قرار میدهند و بقول خودشان افراد مشکوک را بازداشت و تحویل مراکز سرکوب و امنیتی حکومتی میدهند. طیف وسیعی از سرکوبگران نیروی انتظامی بعلت آماده باش های یکسره، خستگی مفرط و بی انگیزه گی٬ بشدت درمانده و مستاصل شده اند. ديده ميشود که ماموران نیروی انتظامی میگويند بابت این همه آماده باش به ما پول و اضافه کاری هم نمیدهند. بدبختی ما اینست که حق اعتراض و تجمع نداریم!
حکومت اسلامی در هراس از قدرت خشم و اعتراض مردم اخیرا طی بخشنامه ای از همه نیروهای انتظامی سرکوبگر و پلیس ضد شورش خواسته است تا از نصب هر گونه اتیکت نام و نام خانواگی بر روی سینه خود بپرهیزند تا مبادا توسط مردم و جوانان مبارز شناسائی شوند. ورودیها و نمای دانشگاه صنعتی شریف و کلیه ادارات مجاور خیابان آزادی تهران برای مقابله با تعرضات احتمالی مردم و جوانان با استفاده از میله های بسیار کلفت داربست فلزی تو در تو و لایه لایه حفاظ بندی شده است. بطوری که داخل این مراکز قابل روئیت نیست.
روز یکشنبه 18/11/88 نیز بیش از 1000 نفر از دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف ضمن برگزاری تجمع ضد حکومتی در محوطه دانشگاه شعارهای زندانی سیاسی آزاد باید گردد، مرگ بر دیکتاتور و ... سر داده اند.
از هم اکنون از جانب حراست و دیگر ارگانهای سرکوب و جاسوسی حکومت مستقر در ادارا ت طی بخشنامه های فوری و محرمانه از مسئولین ادارات دولتی خواسته اند برای حفاظت از اداره و مقابله با "اغتشاشات" ضد حکومتی٬ کارمندان را در دسته هایی تقسیم بندی نموده تا در ایام 22 بهمن و روزهای تعطیل بطور شیفت و کشيک شبانه روزی در محل اداره حاضر باشند. در چند روز گذشته نیز طی بخشنامه هائی که مستقیما از دفتر احمدی نژاد قاتل به ادارات دولتی ابلاغ شده آمده است که هیچیک از کارمندان ادارات دولتی برای ماموریت، سفر٬ حتی زیارت و بیماری حق خروج از کشور را ندارند. مگر آنکه قبلا حضورا و بطور مستقیم به حراست اداره مربوطه مراجعه نموده و مورد بازجوئی قرار گرفته و فرمهای جاسوسی مخصوص حراست را پر نموده باشد.
